Kiedy byłam dzieckiem, wyobrażałam sobie, że mam siedemnaście lat. Bo osiemnaście to już trochę za dużo. Nawet już źle brzmi. Później, kiedy dorosłam, ciągle wydawało mi się, że mam lat dziewiętnaście – niezależnie od tego, czy tak naprawdę miałam ich dziewiętnaście, dwadzieścia czy też dwadzieścia trzy. I teraz, nagle i zupełnie niespodziewanie, okazuje się, że tak naprawdę żyję już całe ćwierćwiecze. Od siedmiu lat… Czytaj dalej »